วันอังคารที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2554

ก้าวสู่ปี 2012

กะว่าจะเขียนเป็นภาษาอังกฤษมาหลายปีแล้ว แต่ยังทำไม่ได้สักที วิธีการจะทำให้ได้ตามเป้าคือ ประกาศให้โลกรู้ว่าจะทำอะไร ผมจะประกาศไว้ดังนี้ จะต้องพูด อ่าน เขียน ภาษา อังกฤษและญี่ปุ่นภายใน 1 ปี จะต้องทำให้ได้ครับ
ส่วนอีกเรื่องที่อยากเขียนถึงคือเรื่องของแม่ผม แม่จากไป 3 ปีได้แล้ว แต่ยังคิดถึงอยู่เสมอ วันนี้ผมได้ขึ้นไปที่ชั้น 2 ประมาณ 4 โมงเย็น และมองไปที่แม่ผมนอนประจำ แม่จะนอนประมาณบ่าย 2 โมงและตื่นประมาณบ่าย 3 โมงครึ่ง แม่ไม่ได้เป็นคนขี้เกียจนะครับ แต่แม่ผมต้องตื่นแต่เช้าประมาณตี 4 หรือ ตี 4 ครึ่ง ทุกวัน ไปจ่ายตลาด ซักผ้า หุงข้าว ถูบ้าน รีดผ้า ทำไม่ได้หยุดถึงบ่าย ตอนเย็นก็เช่นกัน ตอนที่ผมทำงานกลับบ้านประมาณ 2 ทุ่ม หรือ 3 ทุ่ม แม่ก็อยู่รอ ในวันเทศกาลก็ทำขนมให้กิน เช่น ขนมบัวลอย กล้วยบวชชี แม่เป็นแม่ที่ทุ่มเทเวลาทั้งหมดเพื่อลูกๆ โดยเฉพาะผม หลายคนบอกผมว่าถ้าอยากมีความสุขอย่าคิดถึงอดีต แต่ผมว่าบางครั้งอดีตที่คิดถึงก็ทำให้ผมมีความสุขมากๆ โดยเฉพาะความดีความแม่ที่ผมคิดถึงอยู่ตลอดเวลา