คุณพ่อ คุณแม่ และการอยู่ด้วยกันจนวันตาย

วันนี้ดูไฟอมตะในตอนที่พ่อของพระเอกมีเมียน้อยและนำเมียน้อยมาที่บ้าน ทำให้เมียหลวงเสียใจอย่างมากแต่ก็ไม่เคยคิดจะหย่า ได้แต่ทนจนตายจากกัน ดูแล้วเหมือนครอบครัวผม พ่อแม่แต่งงานกันจากการจัดการของพ่อแม่ซึ่งสมัยก่อนถ้าขยันคนจีนจะชอบและยกลูกสาวให้ แม่ผมก็อยู่กลุ่มนั้นด้วย หลังจากแต่งงานแม่ผมก็ทำงานบ้านทำอาหารให้ครอบครัวให้คนงานรวมถึงหมาด้วย เท่าที่ผมจำแม่ผมตื่นประมาณตี 4 ทุกๆวันไม่มีวันหยุดไปจ่ายตลาดกลับมาทำอาหารส่งลูกไปโรงเรียนทำความสะอาดบ้าน ซักผ้า รีดผ้า และทำอาหารกลางวัน และอาหารเย็น คิดรายการอาหารว่าพรุ่งนี้จะกินอะไร ทำแบบนี้ประมาณ 40 ปี จนเสียชีวิต ถึงจะทำมากขนาดนี้ พ่อกับแม่ก็ทะเลาะกันเป็นประจำ เพราะพ่อเป็นคนอารมณ์ร้อน เวลาทะเลาะชอบท้าหย่าเสมอ แต่แม่ก็ไม่เคยจะหย่า ได้แต่บอกผมว่าที่ทนอยู่เพราะลูกๆ ผมได้ฟังตั้งแต่เด็กจนโตจึงเข้าใจความรักของแม่ที่มีต่อลูกๆ ผมโชคดีที่เป็นลูกคนรองจึงไม่มีความกดดัน แต่พี่ชายผมมีความกดดันเพราะต้องทำตามที่พ่อวางแผนไว้เช่นการเรียน การทำงาน ทำให้พี่ทะเลาะกับพ่อและออกจากบ้านตั้งแต่ช่วงวัยรุ่น แต่แม่ผมก็ช่วยพี่ชายอยู่ตลอด แม้แต่ผมก็ใช่ว่าจะสบายเพราะตอนเรียนมหาลัยใช้งานค่าเทอมมาก ได้ขอจากพ่อครั้งแรกก็ให้ แต่ขอครั้งต่อไปก็ไม่อยากจะให้ ทำให้ผมต้องใช้งานตัวเองที่เก็บสะสมตั้งแต่เด็ก จ่ายเป็นค่าเทอมเรียนจนจบ พอเริ่มหางานจนได้งานคุณแม่เป็นกำลังใจให้ตลอด ผมจะเล่าเรื่องที่มีความสุขและความทุกข์ให้คุณแม่ฟังเสมอ ท่านให้กำลังใจตลอดเวลา ส่วนพ่อผมตอนนี้ไม่ได้ทำงานแล้ว หูอาจไม่ดีบ้างตามวัย เราอาศัยอยู่บ้านเดียวกัน ถึงจะไม่ได้แสดงออกว่ารักกัน แต่ผมก็มีความสุขครับ